“Ze haalt adem en zegt: Het zijn MIJN bananen, in MIJN koelkast.”
Iedereen weet dat je er eentje hebt.. maar het is niet echt iets waar we happy van worden als het benoemd wordt..
Het ego.. Het wordt over het algemeen gezien als iets negatiefs. “Wat heeft die een groot ego” of “Die is egoïstisch”.
Ik weet dat ik er eentje heb, en nog een hele leuke ook. In het kader, als je er niet zo goed mee overweg kunt, kun je er maar beter van gaan houden… Jaren terug heb ik een lief koosnaampje voor die van mij verzonnen.. Betty. Ik ben mijn ego gaan zien als een bewoonster in mij. Ik kom haar het meest tegen als ik het gevoel heb dat iemand mij geen aandacht geeft, als ik niet juist behandeld zou worden of als ik geraakt ben door iets. De gedachten die ik dan krijg zijn afkomstig van mijn ego.
Ik schrijf al een hele tijd en ik heb gekscherend wel eens stukjes geschreven over mijn ego. Ik heb ook wel eens met anderen van gedachten gewisseld die ook herkenden dat ze een ego hadden… En zo ontstond een ontmoeting van twee egootjes. Ik schreef er in 2009 een blog over..
Betty is helemaal losgeslagen… De ontmoeting met egootje Hans was leuk. Maar het feit dat iemand zich bewust is van het bezitten van een ego, houdt nog niet in dat het allemaal rozengeur en maneschijn is. Betty had een aantal ego-botsingen. Hans was op visite en Betty vond dat op zich prima. Maaaarrrr…. Hans had een trekje en dat was Betty al een keer tegen gekomen, maar had gedacht…ach.. kan gebeuren. Beetje bot, maar goed..
Situatieschets. Hans staat bij de koelkast en trekt de deur open. Kijkt en zegt de volgende zin: Zeg… je moet bananen niet in de koelkast bewaren, dan gaan ze rotten. Op zich niets mis mee met zo’n zin. Betty zag echter het gezicht erbij en hoorde het toontje aan. Gezicht op alsof je een wc pot ziet waar niet is doorgetrokken en toontje op irritatie-stand. Betty loopt naar de koelkast kijkt en voelt een vlaag aan rebelisme omhoogkomen. Ze haalt adem en zegt: Het zijn MIJN bananen, in MIJN koelkast.
Hans laat zich niet zo makkelijk imponeren door Betty en vervolgt: Ja dat kan wel zijn, maar ik heb in een supermarkt gewerkt en ik weet dat het slecht is voor bananen. Betty hapt adem… pakt de bananen uit de koelkast en kwakt ze op een bord op het aanrecht en draait zich om en loopt weg. Bij het weglopen hoort ze nog: De cola is op (op een toontje dat aangeeft dat iemand erg baalt van die situatie).
Hans gaat op de bank zitten en kijkt tv. Betty loopt langs. Is er iets, vraagt Hans. Nee hoor, zegt Betty. En een seconde later zegt ze: ER IS WEL IETS! Ik wil mijn bananen gewoon in de koelkast kunnen leggen als ik dat wil en de cola is op JA.
De rest van de avond kijkt Hans tv. Betty zit achter de pc en bedenkt… dit is deja-vu. Dit moet leuk zijn…? Dit is als je elkaar net kent? En waarom staat die tv überhaupt aan? En waarom zit daar iemand op de bank die eruit ziet alsof hij al jaren hier woont? En waarom bemoeit hij zich met de bananen? En waarom heeft hij zo’n houding als iets niet naar zijn zin is? Wat doet ie hier eigenlijk? Betty is in alle staten.
Door Betty heb ik mij beseft dat ik erg gehecht aan het raken ben aan mijn vrijheid. Het incident met de bananen en de cola heeft mij doen bedenken dat ik op dit moment geen rekening wil houden met iemand. Ik kon door ego Hans niet meer vrijelijk doen en laten wat ik wilde. Werd bekeken en er werd commentaar geleverd. Hoe snel gaat dat zeg….dat je je vrijheid zo gaat waarderen en niet wil opgeven…
Is natuurlijk een aparte situatie zoals die hier is ontstaan. Iemand die ook een ego-poppetje gaat bedenken en die zich zo met het reilen en zeilen van iemands huishouden bemoeit. Dat doet iemand normaal niet zo gauw. Ik in ieder geval niet. Als iemand iets doet waarvan ik weet dat het slecht is voor hem of haar..dan zal ik hooguit vragen waarom ze het zo doen, maar niet op een toontje er iets van zeggen. Natuurlijk had ik het ook anders kunnen laten binnenkomen, de opmerking van de bananen. Maar helaas…Betty won het van mij. Ze ging verdedigen en maakte dat ik het benauwd kreeg dat iemand zich zo thuis voelde in MIJN huis. Een mooie les.
Hans heeft het verder niet gered. Betty was too much voor hem. Toen Betty hem van msn afhaalde om even wat afstand te scheppen, ging Hans stuiteren. Ik bood excuses aan voor mijn ego Betty, maar Hans… die was nog niet klaar met mokken. Die ging nog even verder. Toen was het klaar… Betty’s vingertje ging naar de ‘Blokkeer deze contactpersoon’-knop. Sorry Hans… maar de kleuterschool is al wat jaren terug, daar is Betty klaar mee.
Zo heb ik nog veel meer avonturen met Betty beleefd en beschreven. Ik zal zo nu en dan eens wat meer vertellen bij Happy Betty. Wordt vervolgd…
